Ο πρωτότυπος τρόπος παρουσίασης του έργου αναδεικνύει το εσωτερικό του περιεχόμενο και τους βαθύτερους συμβολισμούς του. Ο Άμλετ (ο αναγραμματισμός του στα ελληνικά μας δίνει τη λέξη «τέλμα»), πάντα επίκαιρο έργο, είναι αυτός που τολμά να τα βάλει με το κατεστημένο, τόσο εντός του ιδίου όσο και εντός της κοινωνίας, προκειμένου να ακολουθήσει μία πορεία κατάκτησης της ελευθερίας του.

Η υπόθεση του έργου είναι μία αλληγορία του υπαρξιακού αδιεξόδου αλλά και των πιθανών λύσεων και επιλογών που μπορεί να οδηγήσουν στην έξοδο από αυτό. Με έναν μινιμαλιστικό και πρωτότυπο τρόπο παρουσίασης, που όμως δεν θίγει την αρτιότητα της μυθοπλασίας και την συνέπεια του συγγραφικού λόγου, ο θεατής μπορεί να επικεντρωθεί στην ουσία του μύθου, χωρίς να αποσπάται από αυτήν από εξωτερικούς παράγοντες ή στοιχεία που απομακρύνουν από το βασικό νοηματικό του άξονα.
Με τη βοήθεια του Άγγλου σαιξπηρολόγου Martin Lings και τις καίριες παρεμβάσεις του, το έργο εκτυλίσσεται σε μία παραλληλότητα παρουσίασής του και συγχρόνως ερμηνείας των βασικών αρχετύπων του μύθου.

Βοηθός σκηνοθέτη: Αυγή Φαρόγιαννη
Φωτισμοί: Γιώργος Σηφάκης
Βοηθός φωτιστού: Βιολέτα Κυριάκου
Φωτογραφίες: Βασίλης Κρητικός